Kolejne, po Civita di Bagnoregio, typowo włoskie, maleńkie miasteczko zbudowane na szczycie skałki tufowej. Różnica polega na tym, że w przeciwieństwie do rzeczonego Civita, nie umiera ono ale przeżywa właśnie swój renesans.

Calcata otoczona jest jak okiem sięgnąć gęstymi lasami, połączona z cywilizacją jedynie wąską drogą, którą od pewnego momentu pokonujemy pieszo. A w środku... kilka urokliwych wąskich uliczek, placyk, parę uroczych knajpek i kościółek a wszystko jak przed wiekami, więc masz wrażenie że czas się tutaj zatrzymał...

Pierwsze ślady obecności człowieka na tych terytoriach sięgają czasów prehistorycznych. Natomiast nazwa Calcata pojawia się po raz pierwszy dopiero w dokumencie z VIII wieku n.e. Pod koniec XIII wieku powstaje zamek (Castello Baronale) i mury obronne.
W latach 60-tych dwudziestego wieku, większość mieszkańców opuszcza miasteczko, a dzieje się tak z powodu powtarzających się przypadków oberwania się skały tufowej, która zabiera ze sobą kilka domostw. Mieszkańcy przenoszą się w bardziej bezpieczne, oddalone tylko o kilkaset metrów miejsce i tworzą nową osadę, zwaną Calcata Nuova.

Calcata jest niczym naturalny balkon z którego rozpościera się przepiękny widok na soczystą i niesłychanie bujną przyrodę Parku Valle del Treja, pośród którego stoi na tufowym piedestale to miasto - posąg, które raz zobaczone pozostanie w Twojej pamięci na zawsze, bo tego typu miejsc się nie zapomina...

W ostatnich latach Calcata znowu się zaludniła, obecnie zamieszkują ją głównie artyści (w tym wielu cudzoziemców), a ich działalność rozpoczęła nową fazę w życiu miasteczka. Dziś Calcata to swoista oaza artystów i intelektualistów, a co za tym idzie, miejsce wielu wydarzeń kulturalnych. Wspaniałe położenie czymi Calcatę jednym z ulubionych miejsc niedzielnych wypadów rzymian a także turystów, znurzonych hałasem, bałganem i tłokiem panującym w Stolicy... Można tutaj odpocząć od zgiełku, pooddychać świeżym, rześkim powietrzem, odwiedzić sklepiki z niespotykanymi przedmiotami i ręcznie robioną biżuterią, poobserwować artystów w ich pracowniach oraz oczywiście dobrze zjeść! Osobiście polecam restaurację La Taberna di Bacco, Via di Porta Segreta:)